Van Virao naar Porto
Blijf op de hoogte en volg Jolanda en Bep
21 September 2016 | Portugal, Porto
Gisterenavond nog twee Nederlanders ontmoet die allebei op weg zijn naar Santiago maar beidsn al ervaren pelgrims zijn. De ene komt uit Gemert en die is echt verslaafd geraakt en kon niet meer thuis zijn. Na drie maanden op pad en 2 maanden thuis was het wel weer tijd om op te gaan. Eigenlijk kan hij niet meer aarden in Nerderland. Ik kan het me voorstellen maar ik vind het toch ook wel weer leuk om vrijdag naar huis te gaan. Wat zo'n pelgrimstocht wel duidelijk maakt is dat je eigenlijk niet zoveel nodig hebt om gelukkig te zijn. Het past allemaal in een rugzak en onderweg kom je mensen tegen die veel met je willen delen. Vannacht heerlijk geslapen en vanochtend met de man uit Gemert ontbeten en een kopje koffie gedronken. En dan scheiden onze weg elkaar weer en gaat ieder zijns weeg. Het is vandaag niet echt een mooie route, veel bebouwing en verharding en door industriegebied. Als je dit de eerste dag moet doen is het echt afzien. Ik kan ook de bus of metro nemen maar dan komt er ook zo'n abrupt einde aan het wandelen. Dus zet ik stug door en geniet van de kleine dingen langs de route. De bloemetjes en de mensen.die ik tegenkom en voor het eerst op pad zijn. Die hebben het nog voor de boeg. Het is een lange rechte weg die ik moet afleggen en met de kathedraal inzicht ga ik maar eens op internet kijken of ik een nacht in het hostel dat ik voor morgen heb geboekt kan bij boeken. En dat kan. Dan eerst maar naar het hostel en mijn spullen stallen voordat ik naar de kathedraal ga. Google maps wijst me perfect de weg. Een heerlijke plek, vier bedden met een eigen badkamer, leuke tuin en ze bieden stadswandelingen aan om af te kicken. Het hostel ligt vlakbij het metro station dus dat is makkelijk voor vrijdagochtend. Nu eerst maar eens lekker douchen.
Het was een geweldige tocht, 3,5 week wandelen door verschillende landschappen en verschillende mensen ontmoeten. In 1 woord: geweldig! Ik weet niet of ik nu ook verslaafd ben geraakt maar nu heb ik er in ieder geval van genoten. Heerlijk dat simpele leven van opstaan, ontbijten, wandelen, eten en slapen.