vervolg 29/7

We blijven na het inleveren van de fietsen op de kamer. Wat lezen en een siësta. Om dan rond 18:30 naar het centrum te gaan voor de Pelgrimsmis. De kerk loopt vol en we gaan ergens achter de rode koorden zitten. Mensen lopen voorbij. Foto's makend kijkend, wachtend, pratend, hoe moet dat straks bij die mis. Dan duikt er ineens een kerkwacht in geel hesje op en verzoekt de Pelgrims met pas naar voor te komen om plaats te nemen op de gereserveerde plaatsen. Wij komen op de eerste rij te zitten.
Een non in zwarte dracht begint engelachtig te zingen en probeerde de kerkgangers ook aan het zingen te krijgen,door haar na te zingen. Ze blijkt nog geestig(in de zin van grappig) te zijn. Na verloop van tijd doet de kerkwacht de nestelingen, dat iedereen die de mis niet bij wilt wonen buiten de rode koorden moet blijven en stil moet zijn. Je mag geen foto's maken. De toeristen kunnen gewoon de kerk blijven bezichtigen. Dat wilt zeggen dat je op de achtergrond bij de beeltenis van San Jacob achterlangs een rij van mensen de trap ziet opgaan. De rug van hem kussen en hem omhelzen. Komisch zo tijdens een mis. De mis komt overeen zoals wij het kennen. Wel alles in het Spaans of latijn.
De non geeft aan dat de mis gaat beginnen en we moeten gaan staan. Nadat we een tijdje staan moeten we weer zitten. Ze was mis. Dan eindelijk komt er een hele stoet aan geestelijken. De volgorde in belangrijkheid blijkt al gauw uit d'r taken. Priester met 2 aan iedere zijde. 10 anderen die plaats nemen op lange banken en 2 die als misdienaar functioneren. Aan het eind van de mis komen er 6 mannen in rode gewaden en halen het immense wierookvat naar beneden. De priester doet het wierook erin en geeft een sein. De 6 mannen trekken aan de koorden en het vat komt on beweging. Steeds hoger en verder de zijbeuken van d'r kerk in. Indrukwekkend. De non zingt ondertussen het hoogste lied. Na verloop van tijd komt het vat tot stilstand en is de mis afgelopen.
We verlaten de kerk diep onder de indruk en komen op het plein waar aan de overkant een hosteleria is voor pelgrims. Super chique in een prachtig klooster. We informeren en reserveren gelijk voor zondag en maandag. Onderweg naar de uitgang komen we voorbij de refter van het klooster. Nu het restaurant. We besluiten er het Pelgrimsmenu te nuttigen. Wat een mooie avond. Onderweg nog een kopje koffie en voldaan gaan we terug naar het hotel' Mexico'. Lekker slapen en dromen over morgen, want dan gaan we naar het eind van de wereld.