32e dag

32e dag- 28/7di-Arzua_SANTIAGO DE COMPOSTELLA- 50km

Vanmorgen wordt Bep wakker geschud door Jolanda. Het is nog donker en stil in de grote zaal waar we slapen. Struikelend in het donker over de rugzakken bereik ik de douches. Een laatste keer denk ik voordat wij onze taak vervult hebben. Na ons ontbijtje in de plaatselijke cafetaria, (Even tussendoor. Op dit moment luiden de indrukwekkende klokken van de Kathedraal) gaan we op weg. Deze keer met dubbele gevoelens. We zijn er bijna en dan komt er een einde aan de lange tocht van 2.300 km, maar ook mooi dat we er zijn. We worden al snel met de werkelijkheid geconfronteerd. De nodige klimmetjes komen op ons af, maar gelukkig ook mooie afdalingen. Het landschap en de kleine dorpjes zijn weer prachtig en we genieten er intens van. Na lang op N960 gezeten te hebben is ons toch een afslag ontgaan en rijden we in het zicht van de haven verkeerd. Dat wilt zeggen dat we
jammer genoeg niet via de officiële weg SdC binnen komen. Het was wel 6 km korter. We moeten eerst het industrie gedeelte door, daarna de nieuwbouw. In het drukke verkeer moeten we afstappen bij stoplichten. Net voor een enorme klim. Wanneer we proberen op te stappen op die steile helling en het lukt wordt er vanaf de stoep geapplaudisseerd. Ja, dat doen we zomaar even. Uiteindelijk wordt de bouw lieflijker en ouder.
Smalle, schuin oplopende straatjes. Vol met souvenierwinkels, eetgelegenheden en heeeeeel veeeeeel toeristen. Dat staat ons wel een beetje tegen. Overal rijen met mensen voor de kerk, infoburo's en terrassen. Nadat we ons voor de kathedraal hebben laten vastleggen, gaan we gauw naar het Nederlands genootschap van de Lage Landen waar we allerhartelijkst ontvangen worden door Willem en Marianne. Zij geven ons de nodige tips om naar Finesterre te gaan en waar we kunnen slapen.
Het wordt het Monaster de Manor. Boven op de berg. We fietsen erheen, maar na verloop van tijd hebben we het nog niet gevonden. Wat blijkt, dat het aan de andere kant van de stad ligt. Weer terug dus door het drukke verkeer, maar we vinden het. Aangekomen kiezen we voor de eenpersoons kamers. Dit blijken oude paterkamertjes met een kruis boven je bed. Het is een enorm klooster met slaapzalen en 1 p. kamers , je verdwaalt er zowat. De fietsen over de trappen naar boven gesjouwd en vervolgens weer naar beneden naar de kelder. Die staan veilig. Na afgezien te hebben onder een koude douche( dat hoort natuurlijk in een klooster) gaan we te voet, ja, je hoort het goed 'te voet' terug naar het centrum. We lunchen even en gaan daarna op verkenning uit. Eerst even de Kathedraal bekijken en daarna in de rij voor ons certificaat. Aan een lange balie met ca. 10 mensen word je 1 voor 1 binnen gelaten en geven ze je de laatste stempel plus een handgeschreven certificaat.
Leuk, maar.......
Dan is het tijd voor koffie met gebak. Dat hebben we wel verdiend na al dat afzien.