35e dag

31/7- Finesterre

S'morgens gaan we op pad langs het strand en gaan in tegenovergestelde richting van de SdC-Fisterre wandelroute. Op de terugweg vinden we het restaurant waar Bep wilt gaan eten. Tira do Condol. Dit n.a.v. Een artikel in de krant wat Toine doorstuurde.
Bep reserveert voor 14:00 uur. Een tafeltje bij het raam. De ober is blij verrast als we hem vertellen over het artikel in de Nederlandse krant.
Jolanda gaat haar wandeling maken en ik ga op weg naar het restaurant.
Een aardige ober probeert in het Engels me uitermate goed van dienst te zijn.
Ik vraag naar de Percebes en hij stelt voor een half portie te nemen en dan nog andere proeverijen te kiezen.
Ik krijg er een heerlijke witte Galicische wijn bij: VIONTA
De Percebes breek je open en het binnenste kan je eten. Het is als kreukels met een zilte smaak.
Het 1e gerecht is op het 2e volgt: Longueiron, langwerpige schelp. Ondertussen ook maar een salade besteld. Ontzettend lekker.
Het 3e gerecht: ameixa Babosa a mariniers. Een gemarineerd schelpdier. Na het 3e gerecht wordt door een ober de tafel leeggemaakt. Inclusief mijn salade die nog niet op was. Ik probeer de ober dit duidelijk te maken, maar hij begrijpt het niet. Een Spaanse dame komt me te hulp en ik krijg nb een nieuwe salada.
Het 4e en laatste gerecht is de jacobsschelp, de tamboerinas. Kleinere type St. Jacobsschelp. De lege schelpjes heb ik meegenomen. Het was een heerlijke lunch, die ik zeker niet had mogen missen. Na nog geruime tijd buiten gezeten te hebben en de mensen voor en op het strand heb gadegeslagen.
Via de haven en de kleine straatjes ben ik weer terug in het hostel terecht gekomen om even een siestatje te houden.
Na enige tijd komt Jolanda ook weer terug van haar wandeling. Ze heeft een prachtige tocht gehad. Klimmen, langs kliffen, door bos. Een geweldig wandelfebied, ik kom nog twee Nederlanders tegen die hier met de auto zijn en vertellen dat ze veel regen hebben gehaf de afgelopen week, dan hebben we toch weer mazzel gehad. De uitzichten zijn echt prachtig, jammer dat ik geen wandelspullen bij me heb want die bergen lonken wel. Een volgende keer maar. Inkopen doen voor het avond eten, we maken een heerlijke variant op onze Santiago pasta en gaan daarna weer op pad naar het eind van de wereld om de zonsondergang te bewonderen. Veel mensen komen daar op af. En het is ook de moeite om de zon in de zee te zien zakken. Om 23:00 zijn we weer terug en gaan we weer slapen na een
vermoeiende maar prachtige dag.