Muxia - Finistra

Wat een weer gisterenavond, met bakken kwam het uit de lucht. Nog wel even naar het bijzondere kerkje wezen kijken, maar geen foto gemaakt. Gisteten kreeg ik een mail van Marianne dat zij ook in Muxia zijn aangekomen. Dat is toch wel weer leuk van die moderne technieken dat je elkaar dan weer kunt vinden. Ik heb ze opgezocht in de herberg waar zij sliepen en we hebben samen gegeten en bijgepraat. Erg gezellig. Het regende alleen zo hard dat ik kletsnat aankwam bij mijn hotel. Als dat morgen ook nog zo is moet ik echt wat anders bedenken, bedacht ik me. Ik heb goed geslapen in mijn soort van scheepskooi. Ik had een bed met een gordijntje ervoor en een bedlampje, erg knus allemaal.
Om 7.00 uur opgestaan en ingepakt en ik zou op een adresje gaan ontbijten, had gevraagd hoe laat hij open ging. 7.30 uur had hij gezegd, maar ik weet niet of hij 's-avonds bedoelde want hii zat potdicht. Dan maar een andere kroeg want ik moet wel wat eten en koffie drinken voor ik kan gaan. Om 8.00 uur vertrokken en het is droog en zwaar bewolkt. Temperatuur is goed. Eerste stuk is langs de weg maar dan gaat de route toch het binnenland in, door het bos. Na ongeveer 8 km tref ik de 2 spanjaarden die ik ook in Dumbria ben tegen gekomen, heb een kamer met ze gedeeld. Ik moet vervolgens uitgebreid met ze op de foto, eerst met de man en dan ook nog met vrouw. Leuk hoor! Vervolgens weer op pad, we snakken naar een kop koffie, maar uiteindelijk lukt dat pas na 16 km.als ik aan de kust ben. Schitterend! Ik eet ook maar een broodje want je weet niet wanneer er wat komt. Ik heb onderweg nog wel een peer gekregen van een man die peren uit zijn tuin had geplukt. Ik zie er schijnbaar hongerig uit. Om 12.00 uur vervolg ik mijn weg langs de grillige kust, erg mooi en het weer wordt ook steeds beter en ook het zicht. Goede keuze de kust variant. De twee paden komen verderop weer samen. Onderweg bij een paar gasten met koffie op tafel koffie gedronken. Dat zetten mensen dan buiten en kun je tegen een kleine vergoeding nemen. Ik kom ook de 2 duitsers tegen waarmee ik in Santa Marina heb gegeten, zij zijn.op weg naar Muxia. Ik heb dan nog zo'n 8 km te gaan. Op een gegeven moment kom je het bos uit en kun je Finistra zien liggen, maar het is dan nog wel 5 km, dus goed om.nog wat te drinken. Om 15.30 uur kom ik aan en ga op zoek naar de herberg waar ik vorig jaar koffie heb gedronken met de Finse dame die alles had opgegeven en in de herberg was gaan werken. Kijken of ze er nog is. Onderweg tref ik nog de Italianen en de 4 Ierse heren, die me een warm welkom.geven met dikke knuffels. Aangekomen bij de herberg merk ik dat de dame er niet meer is, maar ik besluit er wel te blijven. Het is een rustige herberg en je kunt er s-avonds samen eten tegen.een vrijwillige bijdrage. Ontbijt is hier ook mogelijk. Het was een.geweldige tocht en de weergoden waren me weer goed gezind. Marianne en Heike beloofde me te duimen voor goed weer. Dat is dus uitstekend gelukt. De teller staat vandaag op 30 km dus wel tijd om even met de benen omhoog te gaan.